ALFONSO CAYCEDO

To tworca Sofrologii.

Wszystko zaczęło się od tego, że Alfonso Caycedo, jako młody lekarz psychiatra, zaobserwował bezskuteczność terapii elektrowstrząsowych i śpiączki insulinowej, stosowanych w szpitalu psychiatrycznym w Madrycie.

Ten brak pożądanych wynikow oraz znoszenie bolu i cierpienie pacjentow stały się dla Caycedo podstawową  inspiracją do rozpoczęcia poszukiwań innych sposobow leczania patologii psychicznych.

Silne zainteresowanie badaniem świadomości, a ściślej określając badaniem świadomości w rownowadze, zaprowadziło go do szwajcarskiego psychiatry Ludwiga Binswangera. W jego klinice Caycedo poznał fenomenologię egzystencjalną Edmunda Husserla, aplikowaną do potrzeb terapeutycznych.  

Od tego momentu fenomenologia jako filozoficzny sposob zjawiskowego widzenia świata tu i teraz, stała się punktem wyjściowym Metody Caycedo.

STRUKTURA METODY : 12 STOPNI W 3 CYKLACH

1. CYKL PODSTAWOWY

Pierwszy Stopień

Wszystkie szkoły Jogi w Indiach kierują uwagę osob ćwiczących na Ciało – odczuwanie jego obecności. To to spostrzeżenie jest źrodłem „zasady schematu ciała jako rzeczywistości doświadczonej, przeżytej”, ktora od tego momentu stała się cokołem, na ktorym spoczywa cała metoda sofrologii Caycedo. Specyficzne techniki głębokiego uświadamiania sobie Istnienia tu i teraz swojego ciała za pośrednictwem doznań i wrażeń, w połączeniu ze świadomym oddychaniem, budują pierwszy stopień Relaksacji Dynamicznej Caycedo®.

Drugi Stopień

Rożne formy Medytacji Buddyjskiej, ktόre Caycedo poznawał u boku Tybetańczykow, sprawiły, że Caycedo wprowadził Kontemplację jako strategię fenomenologiczną (zjawiskową).  Rożni się ona od wiedzy racjonalnej, ktora dochodzi prawd poprzez wyobraźnię, porownanie, analizę, osądzanie, wizualizację, obrazowanie, symbolikę. Wokoł czynności kontemplowania Caycedo zbudował techniki charakterystyczne dla drugiego stopnia swojej metody. Kontemplowanie czyli obserwowanie siebie, jako przedmiotu i podmiotu, oraz świata zewnętrznego, to umiejętności naszego umysłu/ducha. Dzięki niemu mamy możliwość przemieszczania się w czasie i przestrzeni co stwarza sposobność do projektowania siebie w przyszłość (Futuryzacja czyli przyszłościowanie). Specyficzne techniki uczą jak wykorzystać swoje zdolności, pozytywne cechy charakteru w każdej sytuacji, ktora się pojawi, bez względu na okoliczności zewnętrzne, ktorych nie jesteśmy w stanie ani przewidzieć ani kontrolować.

Trzeci Stopień

Ostatnim etapem dwuletniej podroży po krajach orientalnych, była dla dr Caycedo, Japonia. Tutaj zgłębił tajniki koncepcji Zen, ktore wzmacniają integrację, spojność Ciała i Umysłu / Ducha. I właśnie trzeci stopień Relaksacji Dynamicznej Caycedo® zorganizowany jest na bazie istoty praktyk Zazen (medytacja na siedząco) i Kinhin (medytacja w trakcie chodzenia). Praktykowanie technik tego stopnia może pomoc w uświadomieniu sobie istenienia w nas tej „małej przestrzeni”, w ktorej spotyka się nasze ciało i nasz umysł. Ten obszar staje się najskrytszym miejscem, ktore jednocześnie dzieli i łączy nasze dwa wymiary, cielesny i duchowy. Tutaj docieramy do naszej prawdy, naszych wartości, naszych prawdziwych pozytywnych uczuć.  To usytuowanie się „pomiędzy” uczy nas jak spojrzeć inaczej na naszą przeszłość, na wydarzenia, ktore się już odbyły, i ktorych nie da się zmienić (Preteryzacja czyli przeszłościowanie). Okazuje się, że dzieki możliwościom naszego umysłu możemy odczytać nasze przeżycia jeszcze raz i „zaobserwować” nowe elementy, nowe fakty, ktore pozytywnie wpływają na naszą świadomość. Absolutnie nie chodzi w tej praktyce o przekłamywanie zajść, ktore miały miejsce, tylko o to, by na nie spojrzeć z innej strony angażując uczucie swojej głębokiej dobroci wobec siebie i otoczenia.

Czwarty Stopień

Te trzy stopnie, z ich specyficznymi technikami, stanowiły do 1985 roku całość metody. Do tego czasu prof Caycedo uściślał i precyzował ich ideę i treść, ktora stała się źrodłem czwartego stopnia. Jego techniki skierowane są na odkrywanie wartości (aksjologia), docieranie do źrodeł ich powstawania, hierarchizacji w aspekcie etycznym i moralnym, jednostkowym i ogolnoludzkim. Czwarty stopień zamknął pierwszy tzw podstawowy cykl.

Caycedo podkreśla, że ten Pierwszy Cykl, tzw Fundamentalny jest początkiem procesu sofrologicznego. Osoba praktykująca uświadamia sobie, na razie w sposob „niezdarny”, obecność swojego ciała, możliwości swojego umysłu, istoty nierozerwalności ciała i umysłu oraz swoich wartości moralnych i etycznych, indywidualnych i uniwersalnych.

Poźniej powstały dwa kolejne Cykle – Radykalny i Egzystencjalny. Każdy z nich rownież składa się z czterch stopni.  Ich specyficzne techniki wykorzystują energię dźwięku i ciszy.

2. CYKL RADYKALNY

Piąty, Szosty, Siodmy i Ósmy Stopień

Cały Drugi Cykl Radykalny jest zorientowany na odkrywanie i opanowanie swojego Ja wewnętrznego rdzennego (Moi Phrnique Radical). Przy czym słowo odkrywanie oznacza odsłanianie tego co istnieje a nie wymyślanie nowych rzeczy. W piątym stopniu Caycedo proponuje zagłębienie się w siebie i uświadomienie sobie posiadania Świadomości (świadomość świadomości). Odpowiednio opracowane techniki szostego stopnia pozwalają na wgląd w istotę możliwości Ducha (w znaczeniu poza religijnym) : kontemplowania, miłości, wiary, intuicji, głosu (języka) wewnętrznego. Siodmy i osmy stopień pomaga uświadomić sobie istenienie w każdej istocie żywej Siły i Energii filogenetycznej i ontogenetycznej.

3. CYKL EGZYSTENCJALNY

Dziewiąty, Dziesiąty, Jedenasty i Dwunasty Stopień

Ten Cykl, wskazuje na istotę Wartości, z ktorymi każdy człowiek się urodził i ktore są nierozerwalnie ze sobą związane : Wolność, Odpowiedzialność, Trojwymiarowość i Godność. Głębokie, molekularne odczucie tych wartości, odkrywanie ich znaczenia, pozwala na odnalezienie sensu swojego istenienia dla siebie samego i w otaczającym świecie, na poprawę jakości swojego życia w wymiarze cielesnym i duchowym, na odnalezienie harmonii w sobie i w otaczającym środowisku naturalnym.

ALEGORIA JASKINI PLATONA

Te trzy Cykle odzwierciedlają alegorię Jaskini Platona :

1. Cykl Fundamentalny (Podstawowy): wyjście na zewnątrz jaskini w poczuciu świadomości, że istenieje wiele innych możliwości w nieskończonym bogactwie istnienia, ktore możemy odkrywać.

2. Cykl Radykalny (łac.: radix – korzeń, rdzeń, grunt) powrot do jaskini by schronić się przed zbyt rażącym światłem. Odkrywanie, opanowanie i zmiana struktur własnej świadomości, docieranie do jej korzeni, jej głębi. To poznawanie swoich możliwości, wartości, swojego Ja wewnętrznego, swojego miejsca w czasie i przestrzeni.

3. Cykl Egzystencjalny (łac.: ex + sistere co znaczy : wyjść, pokazać się) ponowne wyjście na zewnątrz jaskini. Tym razem ze świadomością swoich odkrytych sił, energii, umiejętności, zalet, wartości.To dzięki tej świadomości możemy dostrzegać pozytywnie siebie w otaczającym świecie, wśrod innych istot żyjących, w Naturze. Możemy doceniać i cieszyć się wszystkim poczawszy od świadomości własnego życia tu i teraz, własnego istnienia.

ODCZUWANIE CZASU I WYDARZEŃ

Sofrologia uczy świadomego, nowego spojrzenia. Także na PRZYSZŁOŚĆ I  PRZESZŁOŚĆ.

Według niemieckiego filozofa, autora „Bycia i Czasu”, Martina Heideggera, wydarzenia z przeszłości „były” i nie można ich odmienić - „jestem tym kim byłem”.

W Sofrologii przeszłość rownież jest czymś skończonym, doświadczonym jednak można "w niej" przywołać, tu i teraz, przeżycia i spojrzeć na nie trochę inaczej. W każdej z nich, nawet w tej "złej", można odkryć coś nowego, pozytywnego, i odczuć dobre samopoczucie. Te wydarzenia, wspomnienia z przeszłości, możemy przywołać jako zjawiska teraźniejszości – tzn sprawić by odczucia związały się z teraźniejszością (nie jako ich przeżycie po raz wtory lecz jako doznanie, spojrzenie nowe, inne, pozytywne) 

To właśnie rożni metodę sofrologii od postrzegania przeżyć w wymiarze naturalnym, ktorych nie da się zmienić, bo są takie jakie były i nie mogą być inne. Spojrzenie Heideggera jest jakby zatrzymane w czasie, niezmienne.

Sofrologia Caycedo rozumie człowieka jako istotę, ktora może wpłynąć na swoje postrzeganie w trojwymiarowości czasowej, może zmienić swoje spojrzenie, zrewidować je tak by wyłowić z przeszłości to co pozytywne. W ten sposόb możemy budować nowe podstawy naszego widzenia siebie i świata, opierając się na tym co było pozytywne. 

To nie znaczy, że świat się zmieni. To nie znaczy, że ubieramy rożowe okulary. To nie znaczy, że chowamy głowę w piasek, zamykamy oczy na to co nam nie odpowiada.

To znaczy, że możemy wzmocnić w sobie to co w nas pozytywne, konstruktywne, nasze umiejętności, wartości, uczucia, ktore w sobie odnajdujemy, wzmacniamy i w konsekwencji, ktore nas wzmacniają i z ktorymi możemy iść w świat.

Możemy z wiarą i radoscią budować naszą teraźniejszość i przyszłość.

ALLIANCE czyli WIĘŹ

Jednym z filarόw metody, jest zaufanie między sofrologiem a osobą sofronizowaną gdzie Sofrolog jest przewodnikiem (a nie nauczycielem) : nie interpretuje, nie osądza, nie narzuca swojego punktu widzenia, nie odnajduje rozwiązań – po prostu pomaga nakierować „wiązkę światła”, spojrzenie na to co pozytywne, co konstruktywne w oczach samej osoby sofronizowanej.

To właśnie osoba sofronizowana odkrywa siebie, odkrywa to co dla niej istotne. Odnajduje właściwe dla niej samej znaczenie i wartość słow: Wolność, Odpowiedzialność, Godność.

W czasie każdego ćwiczenia osoba sofronizowana sama decyduje o stanie swojej świadomości : w sofrologii wchodzimy w poziom między snem a jawą (poziom sofroliminalny). Jest on podobny do tego, ktory osiągamy naturalnie tuż przed zaśnięciem albo tuż po przebudzeniu.

Sofrologia bada i rozwija świadomość a nie nieświadomość, czy podświadomość. Kieruje uwagę na to co pozytywne (czyli to co budujące, co może przynieść tworcze doświadczenie) a nie to co negatywne. Przy czym „pozytywne” nie zawsze znaczy przyjemne, a „przyjemne” nie zawsze jest „pozytywnym”.

KOD DEONTOLOGICZNY

Każdy sofrolog praktykujący Sofrologię Caycedo bezwarunkowo zobowiązuje się do przestrzegania kodu deontologicznego, ktory gwarantuje autentyczność metodologiczną wraz z jej zasadami:

1. Schemat Ciała jako rzeczywistość doświadczona, przeżyta (odczuwanie siebie jako ciała i umysłu, jako cielesności witalnej)

2. Działanie Pozytywne – każda pozytywna czynność skierowana na świadomość porusza pozytywnie całą naszą istotę

3. Rzeczywistość Obiektywna – sofrolog musi zdawać sobie sprawę ze swojego stanu świadomości i wziąć pod uwagę stan osoby sofronizowanej – celem metody jest przede wszystkim wzmocnienie struktur pozytywnych osoby w rzeczywistości obiektywnej. „W tym związku sofrologicznym sofrolog odżegnuje się od roli narzucania, nakazywania i ogranicza się do przekazywania sposobu i procesu sofronicznego, ktory osoba sofronizowana może przyswoić sobie zgodnie ze swoim własnym poglądem” (A. Caycedo).

4. Adaptacja (Przystosowalność) – sofrolog dostosowuje techniki do rzeczywistości obiektywnej osoby sofronizowanej a nie osoby do metody.

OBSZARY STOSOWANIA SOFROLOGII :

- medycyna – przygotowanie do interwencji chirurgicznych, zwalczanie bezsenności,  przygotowanie do porodu, wyciszenie bolu, rekonwalescencja, łagodzenie objawow depresyjnych, osłabianie wrażliwości psychosomatycznych

- edukacja – pomaga w nabieraniu czy odzyskiwaniu zaufania do siebie, w przygotowaniu do konkursow, do rozmowy kwalifikacyjnej o pracę; praktykowana jest w szkołach i przedszkolach

- sport – przygotowanie do zawodow

- rozwoj osobisty – wspiera panowanie nad stresem, także w sytuacjach krytycznych, skierowana jest na poprawę wynikow w pracy, w kreatywności